Әй, ағайын, ағайын-ай, білмегесін айтасың,
асықпашы, мезгіл-дауыл мені де бір шайқасын.
Ненің қалып, не қойғанын көресің ғой сонсоң да,
әй, ағайын, ағайын-ай, тым асығыс айтасың.
Алма ағашы шығармын мен түйін салған шықта алғаш,
мезгіл-дауыл бір сіліксе мүмкін менен түк қалмас.
Бүгін менің бір жемісім түсіп кетті үзіліп,
мүмкін ертең бәрі түсер, бәрі түсер, түк қалмас.
Бәлкім мына шып-шып еткен мөлдір-мөлдір тамшылар,
қағып төгер суың емес, қажып тапқан бал шығар?
Асықпа, аға, мезгіл-дауыл мені де бір шайқасын,
әй, ағайын, ағайын-ай, тым асығыс айтасың.

1969, 1982