Әдемі үннің әр тамшысын аулап ап,
Әлдеқайдан тартады әнші саумалап.
Бір жақ ұшы сайда жатыр бұл әннің,
Бір жақ ұшы сонау асқар тауда қап;
Үзілмейді, үзілмейді тұр қалғып,
Әр көңілде аунап түскен сырды аңдып.
Әр көңілдің өз елесі өзінде,
Көздер қалды тамшы жасын құрбан ғып.
Әр кеуденің өзіне аян өз жаны,
Жарысты ойлар бір-бірінен озғалы.
Алқалы ана бір күрсінді… Мынау ән
Қайдағыны қайдан ғана қозғады?!
Ән желеңін жел иығы бос ілді,
Сөйтіп бұл ән желге мініп жосылды.
Ән біреуді жеңілдетіп жіберді,
Ән біреуге салмақ болып қосылды.
Ер тыңдаса – екілене тасыған,
Ез тыңдаса – ежегейдей жасыған.
Атыраудан көтеріліп асыл ән,
Бір қайрылды Алатаудың басынан...
Бұл жүрекке жолай алмас тосаң-мұң
Ән жанымен тосамын мен дос алдын.
Сөзбен айтып жеткізе алман, мен Сізге
Өзін салып берсем қайтед осы әннің?
1963
