Жырым жоқ, сен айтқандай, ми қатырар,
табиғат жыр сый етсе – сыйға тұрам.
Кей мезгіл жүнжіп кетсем езді көріп,
бір қарап қайраттыға ширатылам.

Қөңлімде көрікті үннің «зираты» бар,
Шерткізсең домбыра әкеп күй – қатырам.
Мен тұрсам шындық болып сөзге тұрам,
мен тұрсам пікір болып миға тұрам.

Ән-жырдың қоймасы едім игі аты бар,
ой-дәрі, ұшқын-ыза тиді – атылар.
Қамал ем, жеңер болсаң – қайратпен жең,
қамал ем, алар болсаң – қиратып ал!

1969, 1982