Үйрегі жоқ;
қонбаған қазы қайтып
көл секілді көргенге аз ұнайтын
ынжық жігіт шықты ілез шоқтық алып,
күлдіріп ед бір қызды әзіл айтып.

Бола ма екен күлкісіз күйлі көңіл,
күлдіре алсаң – бастығың да илігеді.
Әзілі үшін ақылды бас кесілген,
әзіл үшін бір сұлу сүйді мені.

Әркім өзін қылжақпен тыңайтқалы
әзіл сөзді қыздарға кім айтпады.
Күлдіргенің біреуін әзіліңмен –
екіншісін ғашық қып мұңайтқаның.

Жүрген асыл емес бұл біз ғана ұстап,
отырғам жоқ мен бәрін қызға нұсқап.
Байқап тұрсаң, басталған жақсы әзілден
махаббат та, ажал да, қызғаныш та.

1967, 1982