Қоңыр дәптер,
ойларымды жаныма батқан кілең,
саған айтам, өзгелер мақтанды дер.
Адаммын ғой, мен сейф емеспін деп
сенен өзге айтпайын мен ешкімге.

Қоңыр айдын, қазымды қомсынсаң ал
ойларымның аққуы қонсын саған.
Аққуымның, ырғалшы, түртіп төсін,
бірақ біреу оқ атып үркітпесін.

Қарекетім, тірлігім күндізгі ұсақ
түнде жыр боп жансыншы жұлдыз құсап.
Жұлдызымның жанарын жерге төнер,
қоңыр айдын, тербей бер, тербете бер.

Түскен шақта алыс бір кеш бұлдырап,
қоңыр айдын, мен сені кештім жылап.
Төңкерілген үстіңе аспанымды
сенен өзге көрмесін ешкім бірақ.

1970