Жанып тұрып бір өлең оқыр едім мен оған
алып келіп қаладан, не суырып санадан.
Оқыр едім, әттең-ай, оқыр едім – ұқпайды,
жырды ұқпайтын кісіден
                                    махаббат та шықпайды.

Ойлануға үйретіп алса нетті сәл сілкіп,
көрік берген «тәңірім» кірпіктерін шаншылтып!
Сыңғыр берген тіршілік сырын бермей оқсатты,
күлкі берген табиғат мұңын бермей тастапты.

1970