Қайда кеттің бұлтың-бұлтың боп қашып,
ала толқын, тоқтай тұршы, тоқташы:
Сенің ернің керек болып тұр маған
сүю үшін жағалаудың көк тасын.

Бара жатқан жоқ шығарсың от тасып,
самал, сен де тоқтай тұршы, соқпашы:
Саусақтарың керек боп тұр, сипауға
түнгі алқапқа тұнып өскен шөп басын.

Бала шалғын, сипайыншы сені келіп
Күн батыстың майда-самал желі болып.
Жасыл тастар, сүйейінші сені келіп
ала құйын толқын болып тебіреніп.

Сонда ғана құмарым бір басылар,
сонда ғана көңілім бір ашылар.

1970