Салбырап тұр тылсым аспан,
тау түнерді бұлты басқан.
Тазы-желдің бауырында
күшік-жапырақ қыңсыласқан.

Шұнақ тастың бар ығын ап
ақ қайың тұр сары құлақ.
Шұбар жылан кетті сүңгіп
шұбар тастың жарығына.

Қанатындай ақ үзіктің
толқын желп-желп қағылып тұр.
Тұлып-шыңға ыңырсып кеп
саулы інген-бұлт жағызып тұр.

1970