Осы ма қарашаның айы деген,
Не болды, күлмегендей қайың, емен,
Су кетіп мойынынан қайың, емен,
үстінде тамшы аунайды жапырақтың
Тау мен бұлт көк жүзінде дидарласып,
сусылдап тастан сырғып ағады сел.
Қыс пен күз бір-бірімен тұрды арбасып,
арада ұйтқып жүрді әзәзіл жел.
1960, 1982
