ел еді бұл етекті –
арасында қалды сол ел екі оттың:
былай барса – қорғасынның азабы,
былай барса – екі жүз жас қыршын жанның ажалы,
Қай пейлінен тапты бұл ел жазаны?
Ақылдылар осыны ойлап азады,
аузына ие болды ақымақ,
ғажабы:
жай күндері жүретұғын соқтығып
балгерлер мен тәуіптердің жоқ бірі.
Жел де тынды
Тына қалды шөп-тағы;
бұлақ-тағы бір бүлк етіп тоқтады.