Арнасында арыған құр сүлдері,
батты маған Ертістің күрсінгені.
Суы келер сирақтан – кел, түс бәрің,
тоқтап қалар сықылды Ертіс-тамыр,
менің ғана жүрегім дүрсілдеді.
Түбі ұқсайды бойға нәр бұрылатын,
түбі жүрек секілді бір ұратын.
Сөне жаздап көзінің шарасы жай,
төсегінде аурудың тап осылай
жатқан еді Бауыржан – ұлы батыр...

1983