Ой түтіп, сөз есіп,
құясың сырға мұң.
Кезесің, кезесің
Абайдың жыр-бағын.
Шабасың,
таласып
шықты анау алға кім?
Таласпа,
аласың
Абайдан қалғанын.

Абай-ай, әй, тіпті
берген-ау берерін.
Айтарын айтыпты,
алыпты керегін.

Көп нәрсе қалыпты
оған да көрінбей:
қыз қапты өрімдей,
шешілмей дау қапты.

Қанша Абай күрессін,
жығылмай анық бір,
бір жаңа, бір ескі
күншілдік қалыпты.

Жанғырық қайталап
даңқты танытты.
Кеткенмен тау-талант,
бұлттары қалыпты.
Тек қана...
азғана
таңданам, таңғалам:
Сол Абай жазбаған
жақсы өлең қалмаған.

1969, 1982