Мойнына арқан түсіп, күш батпаған,
көнбеген жаз – кермеге, қыс – қақпаға,
бір асау әлі қашып жүрген сын-ды,
құрыққа сол күндері ұстатпаған.

Айдаудан, арыздардан, қамалғаннан,
қырсыққа қырсық үстеп жамалғаннан,
бір «бұзық» әлі бағып жүрген сын-ды
сол күндер абақтыдан аман қалған.

Қусаң да бұғалықпен, құрықпенен,
әккі ұры, әккі асаудай бұғып төмен,
бір өлең әлі ұстатпай жүрген сын-ды
Абайдың да қаламына ілікпеген.

1967