Түйсігі бар тастың да,
тас та кейде жұлқынар...
Мына қабақ астында
көшкен елдің жұрты бар.
Анау емен түбінде
қурап, ұшып, үгілген
жапырақ бар бүгінде –
Жүгірме, жел, жүгірме!
Түнгі аспанның өрінде
жұлдыз дейміз жанғандар –
ақыл, ойдың төрінде
ардақталған арман бар.
Сонау күннің көзінде
төгілмеген жалын бар.
Мына жердің өзінде
бәрі де бар – алыңдар!
Қайрат, шыдам, ұстам бар,
салмақталған сабыр бар –
таңдап бірін ұстаңдар,
іздеңдер де табыңдар.
Анау таудың басына
Қарашы, бұлт тиюін.
Бұлттар, бұлттар жасырма
Табиғаттың биігін...

1960, 1982