Сонда біздің ауылға
жақын еді-ау көлшік бір.
Сен шықтың су алуға,
ат суғара мен шықтым.

Құстар ұшты дүрлігіп,
суық тамшы бүркіп бір.
Шелегіңнің сылдыры
Бозжорғаны үркітті.

Сол бір көл сүт секілді
көрініп ед,—
аңсау ма:
ақшылдығы бетіннің
көлге ұқсады дәл сонда.

Көл секілді сырымды
біл дей алмай сен тұрдың.
Бұлт секілді бұлыңғыр
үндей алмай мен тұрдым.

Ұяң едің сен де тым,
айта алмадым мен де түк.
Шымыр етті көл беті
Шөкім бұлтты тербетіп.

«Би алаңы» қазақтың
көл жағасы деп алып,
сен жетектеп боз атты,
суды қайттым мен алып.

1969