«Ақөзектің» ар жағына күн батты,
Күн батқан соң кел деп еді қымбаттым.
«Бармай-ақ қой» деп ақырын тіл қатты –
ауру анам айтқанын бір тыңдатты.

«Ақөзектің» ар жағына Ай батты –
Келемін деп бекер уәде байлаппын:
бара алмадым – қайтыс болды сорлы анам,
Кетті дерттен жылдар бойы қорлаған...

Үш күннен соң қыздан тілдей хат алдым, –
Жұмбақ, қатал мағынасына маталдым:
«Шын сүйгенге сылтау емес өлім де,
Қош! Сол күні әкем өлген менің де».

1980